Sleutels kwijt – Mijn verhaal en oplossing

Mijn sleutels kwijt

Ik ben mijn autosleutels vandaag weer eens kwijtgeraakt.

Het is niet de eerste keer dat ik mijn sleutels ben kwijtgeraakt. Ik raak mijn auto sleutels minimaal een keer per week kwijt. Ik begrijp alleen niet waar ik ze telkens terugvind.

Ik woon in een klein appartement samen met mijn katten. Het hele appartement is eigenlijk gewoon een grote kamer met deuren naar de badkamer en de kledingkast. Ik heb een paar van die kamerschermen die het idee geven dat er meerdere kamers zijn, maar er is niets dat niet in het zicht is.

Toen ik de eerste keer mijn sleutels verloor, vond ik ze in de kast onder het aanrecht. Daar ga ik nooit heen. Het enige wat daar ligt is vaatwasmiddel en ik doe nooit de afwas. Toch was dat de plek waar ik de eerste keer mijn sleutels ben kwijtgeraakt.

De tweede keer dat het gebeurde, was de eerste plaats waar ik zocht onder de gootsteen, maar deze keer lagen ze hier niet. Ik heb overal gezocht, groef zelfs door de kussens van mijn bank, maar ik heb ze nooit gevonden. Ik was bijna gestopt met zoeken, maar ik besloot om het gewoon nog een keer over te doen. Je kan nooit zeker genoeg zijn.

Ja hoor, daar waren ze, precies op dezelfde plek waar ze de eerste keer lagen. Ze lagen er niet toen ik het eerder controleerde, daar was ik zeker van. Ik zou ze niet kunnen missen als ze er wel lagen. Toch lagen ze er nu.

Het bleef gebeuren. Om de paar dagen gingen mijn sleutels verloren en kwamen ze altijd onder de gootsteen terecht. Zelfs als ze er niet zijn, verschijnen ze daar binnen een uur of twee.

Het is raar, zeker. Ik heb geen idee wie mijn sleutels om de andere dag verplaatst. Misschien ben ik het, ik ben misschien mijn verstand kwijtgeraakt en ik zal niet worden teruggeroepen. Maar ik denk niet dat ik het ben.

De laatste keer dat ik mijn sleutels verloor, was twee weken geleden tijdens ADE 2018. Ik heb er deze keer niet naar gezocht, ik heb er gewoon op gewacht. Toen ik ze vond, druppelden ze van het water. De sleutelhanger van het konijnenpootje was nat en rook verschrikkelijk, alsof het in rioolwater was gedrenkt. Ik was verbaasd, maar ik veegde ze eenvoudig schoon en zette ze op het aanrechtblad.

Een paar minuten later werd ik gebeld. Het was een nummer dat ik niet herkende, maar ik heb het toch opgenomen. Het was de politie. Mijn auto was vanmorgen uit de gracht getrokken, volledig vernietigd. Ze zeiden dat er iemand van de straat was gereden en in de gracht was beland. Het lichaam was verpletterd en verminkt, de voorruit en alle ramen waren verbrijzeld en de bumper was gescheurd. De politie vroeg of ik mijn auto had laten lenen en of ik niet zelf had gereden. Ze onderzochten een beetje, denkende dat mijn auto misschien was gestolen. Er was geen teken dat er iemand in de auto zat toen deze neerstortte, maar het was duidelijk vrij snel gegaan. Het vreemdste is dat de politie zei, dat de sleutels nergens te vinden waren.

Zo raakte ik nooit meer mijn sleutels kwijt

Nu heb ik weer een nieuwe auto. Mijn verzekeringsmaatschappij was net zo in de war als ik. Ik was goed gedekt en wilde niet terug naar mijn normale leven. Ik heb er tot vandaag niet veel over nagedacht.

Ik heb voor alle zekerheid maar een lockpicking set aangeschaft om sloten mee te openen. Deze bewaar ik altijd in mijn gereedschapskoffer en raak ik daardoor niet kwijt.